شناسایی عوامل موثر بر طفره‌روی سازمانی با رویکرد نقشه راه اصلاح نظام اداری

طفره‌روی سازمانی به‌عنوان یکی از مسائل مهم در مسیر عملکرد مطلوب سازمان، پدیده‌ای است که به تمایل  کارکنان برای بکارگیری انرژی کمتر در حین مشارکت در کارهای جمعی، نسبت به هنگامی‌که به‌تنهایی هدفی را دنبال می‌کنند، اشاره دارد. ازآنجاکه اغلب اهداف سازمان به‌صورت جمعی دنبال می‌شوند، این مقوله یکی از مشکلات جدی پیش روی سازمان‌ها است. بر این اساس تحقیق حاضر، درپی یافتن مؤلفه‌های مؤثر بر طفره‌روی سازمانی بوده، بدین منظور ابتدا، از طریق فن دلفی، نظر 15تن از خبرگان حوزه‌ی منابع انسانی، در خصوص شاخص‌های تأثیرگذار بر طفره‌روی سازمانی، اخذ گردیده و پس از جمع‌بندی و طراحی مدل پیشنهادی، برازش آن مورد پیمایش قرارگرفته است. این تحقیق با رویکرد آمیخته‌ی کمی و کیفی به طراحی مدل نهایی پرداخته است. جامعه تحقیق حاضر تعداد350 نفر از کارشناسان وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات بوده است، لذا با کمک فرمول کوکران تعداد180 نفر از آنان با روش تصادفی ساده به‌عنوان نمونه انتخاب و مورد پیمایش قرارگرفته‌اند. تجزیه‌وتحلیل آماری داده‌های تحقیق نیز با کمک  معادلات ساختاری صورت پذیرفته است. بدین منظور پرسشنامه‌ای که روایی آنها از طریق روایی محتوا، روایی معیار و روایی سازه و پایایی آنها با بدست آمدن آلفای کرونباخی برابر با 834% تایید گردیده است، مورد بهره‌برداری قرارگرفته است. پس از تأیید نرمال بودن توزیع داده‌ها، با کمک نرم‌افزار Smart PLS و آزمون تحلیل عاملی تأییدی، مدل ترسیم‌شده با 5 مؤلفه و 25 شاخص، مورد تأیید قرار گرفت. نتایج نشان داد که مؤثرترین عامل تأثیرگذار بر طفره‌روی سازمانی بعد محیطی سازمان است ؛ لذا در پایان به مدیران پیشنهاد گردید با تکیه بر مهمترین شاخص‌های مؤثر بر طفره‌روی سازمانی مانند رضایت شغلی، تعهد، فرهنگ‌سازمانی ، به مدیریت بهینه طفره‌روی سازمانی نائل آیند.